εφαγνίζω

ἐφαγνίζω και δ. αν. αφαγνίζω* (Α)

τελώ ιερή λατρεία, τελετή, ειδ. νεκρική θυσία, τελώ τις καθιερωμένες τελετές προς τους νεκρούς («Ἐτεοκλέα μέν... τάφῳ κρύψαι καὶ τὰ πάντ' ἐφαγνίσαι [δ. αν. ἀφαγνίσαι]», Σοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἁγνίζω (< ἁγνός)].